Yalnız Ölü Balıklar...
Kaybettiğin hissi ansızın gelir. Beklemediğin anda, bir şey görür, bir şey duyarsın; bir anda gelir öyle, yüreğine oturur, kalkmaz; koyar, adamın a*ına koyar. Bu dünya onların, hiç kaybetmeyenlerin, mükemmel olmaya çalışanların dünyası. Akıntıyı takip eden ölü balıkların dünyası...
Kısa Öykü (1596 Kelime)
Tür: Yeraltı, Bilimkurgu, Aşk
Okuma Süresi: 8 dakika 47 saniye
Bu öyküm Dedektif Dergi'nin 24. sayısında yayınlandı: https://dedektifdergi.com/yalniz-olu-baliklar/
Bu hikayeyi geçen gece okudum, zaten uyku tutmuyor şöyle bir bakayım dedim. Birincisi Durdu Dünya en sevdiğim şarkılardandır. Neredeyse kutsal bir anlamı var benim için. Öykünün başında görünce de okumaya başladım. Boş boş dolanan apaçiler falan, sonra karakterin girdiği tripler. En sevdiğim kısım adamın şu kendi yansımasını seyrettiği sahneydi. Çünkü sarhoş kafasını daha iyi nasıl yansıtırsın ki. Sarhoşken insan nedense bir yerde yansımasını görünce öylece seyrediyor. Ya da en azından bana böyle yapıyorum. Sanki hipnoz olmuş gibi bakakalıyorum. Neyse şu karakterle az da olsa kendimi özdeşleştirmedim desem yalan olmaz. Son olarak öykünün fotoğrafı bayağı hoş.
YanıtlaSilTuğrul selam. Çok teşekkür ederim. Sevgiler.
Sil